آسانسورهای کشیدن دندان
از آسانسورهای دندانی در طی مراحل کشیدن دندان استفاده می شود. آنها اهداف متعددی دارند اما عمدتاً برای شل کردن دندان ها قبل از استفاده از فورسپس دندان استفاده می شوند.
-
1
نمایش همه نتایج 4
سبد خرید شما خالی است!
از آسانسورهای دندانی در طی مراحل کشیدن دندان استفاده می شود. آنها اهداف متعددی دارند اما عمدتاً برای شل کردن دندان ها قبل از استفاده از فورسپس دندان استفاده می شوند.
نمایش همه نتایج 4
کشیدن دندان یک روش مکرر است که روزانه در بسیاری از مطب های دندانپزشکی انجام می شود. این شامل برداشتن یا کشیدن دندانی است که قابل ترمیم نیست. با این وجود، در درمان های ارتودنسی نیز زمانی انجام می شود که فضای کافی برای تراز مناسب دندان ها وجود نداشته باشد.
کشیدن دندان شامل استفاده از چندین ابزار و تجهیزات است. علاوه بر این، بسته به پیچیدگی مورد و نوع کشیدن دندان انجام شده، ممکن است دندانپزشک نیاز به استفاده از ابزارهای اضافی داشته باشد.
در بیشتر موارد، دندان ها با استفاده از کشیده می شوند فورسپس دندان. با این حال، دندانپزشک معمولاً قبل از اقدام به کشیدن دندان با فورسپس، نیاز به استفاده از آسانسور دندانی دارد.
آسانسور دندان ابزار ساده ای است که دندانپزشکان در حین کشیدن دندان از آن استفاده می کنند. آنها ابزارهای دستی بلندی هستند که شبیه به پیچ گوشتی هستند.
آسانسور دندان برای حرکت دادن دندان و جدا کردن آن از استخوان استفاده می شود. بنابراین دندان را شل می کند و آن را برای کشیدن با فورسپس دندان آماده می کند.
همچنین، تلاش برای کشیدن دندان بدون لوکس شدن مناسب با آسانسور دندان می تواند این روش را سخت تر کند. همچنین خطر شکستگی تاج دندان یا استخوان آلوئول را افزایش می دهد.
این ابزارها از فولاد ضد زنگ ساخته شده اند که آنها را محکم و مقاوم می کند. بنابراین در حین کشیدن دندان نمی شکنند. این به دندانپزشک اجازه می دهد تا نیروی لازم را برای لوکس کردن دندان اعمال کند.
همچنین می توان آنها را برای جلوگیری از آلودگی و هرگونه عفونت متقاطع در بین بیماران استریل کرد.
● دسته:
دسته قسمتی است که دندانپزشک آسانسور را در آن نگه می دارد.
می تواند اشکال مختلفی مانند گرد، صاف، هشت ضلعی یا دندانه دار داشته باشد. با این وجود، شکل دسته تاثیری بر درمان ندارد. بنابراین، دندانپزشک می تواند آنها را تنها بر اساس ترجیحات شخصی انتخاب کند.
دسته به گونه ای طراحی شده است که ارگونومیک باشد. این به دندانپزشک اجازه می دهد تا بدون آسیب رساندن به دست، فشار و نیرو را ایمن اعمال کند. همچنین در حین استفاده پایداری را فراهم می کند.
● تیغه:
تیغه عنصر فعال آسانسور است. این قسمتی است که با دندان تماس می گیرد و به عنوان یک اهرم عمل می کند. این عنصر در انتهای جلوی ابزار قرار دارد.
تیغه آسانسور در اشکال و زوایای مختلف برای کار در شرایط مختلف وجود دارد.
● ساقه:
ساق یک عنصر طولانی است که دسته را به تیغه متصل می کند. از دسته نازکتر است. با این حال، مقاومت بالایی دارد.
ساقه معمولاً دارای فرورفتگی جزئی است که به عنوان تکیه گاه انگشت عمل می کند. این به دندانپزشک اجازه می دهد تا انگشت اشاره را در حین در دست گرفتن و استفاده از ابزار قرار دهد. این به اعمال نیروی بیشتر در عین بهبود کنترل و ثبات کمک می کند.
دندانپزشک باید آسانسور را روی استخوان بین دندانی قرار دهد. پس از آن، دندانپزشک فقط باید یک نقطه لنگر خوب برای پیچاندن آسانسور پیدا کند. بنابراین به عنوان اهرمی عمل می کند که دندان را بیرون می کشد.
واتس اپ